Pod koniec 1939 roku British Naval Shipbuilding Office skupiło się na rozwoju krążowników wyposażonych w działa kal. 203 mm. W 1940 roku przedstawiono kilka projektów krążowników opartych na okrętach klasy Edinburgh. Największym z nich pod względem wielkości i walorów bojowych był projekt krążownika o wyporności 15 500 ton, który miał trzy wieże z potrójnymi działami mieszczącymi działa kal. 203 mm. Zgodnie z planem okręty tej klasy miały zostać oddane do użytku w 1944 roku; jednak Admiralicja była niezadowolona z ich niskiej prędkości i postanowiono porzucić projekt na rzecz masowej budowy lekkich krążowników.